Bij Haarlemse mozaïekbank draait alles om verbinding

HAARLEM – ’Verbinding’, daar draait het om bij het mozaïekbankje dat is onthuld op het plein bij de Bataviastraat. De afgelopen anderhalf jaar zijn velen in de weer geweest om het bankje te ontwerpen en te maken. Er was een tent geplaatst en elke avond kwamen mensen er bijeen om tegeltjes te leggen, onder leiding van mozaïekkunstenares Annemary Sybrandy. Thye (36) was een van hen. „Ik ben hier oude bekenden tegengekomen bij het werken aan het bankje. En ik heb nieuwe mensen leren kennen. Er was een groepje van een man of twaalf dat hier regelmatig samenkwam.” Hij woont om de hoek en hield de boel ook in de gaten. „Soms moest ik er mensen wegsturen. Ook midden in de nacht.” Het Leger des Heils ondersteunde ’de missie’. Jeroen Westerhuis van Bij Bosshardt, de ontmoetingsplek van het Leger des Heils iets verderop: „Wij hielpen omdat de buurt ons veel warmte geeft en wij wat wilden teruggeven.”

Het duurt even voor het bankje wordt onthuld. Want er zijn veel sprekers. Sybrandy trapt de woordenstroom af en rept meerdere malen over ’verbinding’. Na haar is het onder andere de beurt aan Evert Pater, algemeen directeur van het Leger des Heils, afdeling Noord-Holland. Hij herhaalt het nog maar eens: „Annemary zei het al, verbinding is misschien wel het belangrijkste aspect van dit bankje.”

Daarna geven heel veel mensen elkaar bloemen of dozen chocola. En wordt er veel geklapt. Twee vertegenwoordigers van Spaarnelanden worden ook bedankt voor de hulp. Met bloemen. Het fanfare-orkestje, dat de boel muzikaal opvrolijkt, wordt ook bedankt. Een buurtbewoner is inmiddels wat moeilijk te vinden, maar ze zijn er zeker wel. Tessa (67) bijvoorbeeld. Zij hielp actief mee. Nu staat ze voor het onthulde bankje en wijst naar een stuk rechtsonder. „Die tegeltjes heb ik er in gelegd. Het was heel gezellig om hier samen met anderen mee bezig te zijn.” Of het niet jammer is dat het bankje bijna pal op de weg staat, en niet in het parkje? Ondanks het overigens fraaie uitzicht over het Spaarne. „Kwestie van de ondergrond”, legt Peter van der Mark, secretaris van de wijkraad Indische Buurt Noord, uit. „Het is een zwaar bankje. Maar ik vind dat het de boel hier enorm opfleurt.” En net als het samen maken ervan, kan het zitten op de bank zorgen voor – precies – verbinding. Vindt ook Tessa. „Ik kom hier in de toekomst zeker regelmatig even heerlijk zitten. En dan ben ik benieuwd wie er naast me komt zitten voor een gezellig gesprek.”

bron: Haarlems Dagblad.