De Rustica brug op de Kleverlaan Begraafplaats

Het oudste en mooiste gedeelte ivan de begraafplaats aan de Kleverlaan is een ontwerp van J.D. Zocher Jr. dat dateert uit 1828. Het heeft kenmerkende elementen als grillige waterpartijen, slingerpaden en niveauverschillen. In het voorjaar kun je er tientallen vogelsoorten horen kwetteren en jonge pulletjes zien zwemmen. Je kunt er getuige van zijn, hoe de natuur na de winter tot leven komt. Op de Kleverlaan is een uitgebreide verzameling boomsoorten (ruim tachtig) en variëteiten te zien. Naast veel voorkomende soorten als iepen, eiken en beuken komen daarnaast ook exotischer soorten zoals de hemelboom, moeraseik, moseik, perzische slaapboom en amberboom voor. Ook allerlei heesters en struiken, waaronder de Pindakaasboom zijn in de loop der tijd hier aangeplant. Voor de liefhebber is er een brochure verkrijgbaar over de natuur op de begraaf-plaats. Ook is er een grote variatie aan kruidachtigen te vinden. Dat is met name op het deel van de Joodse begraafplaats het geval, waar door minder intensief onderhoud meer planten een kans hebben gekregen, om ongestoord te groeien. In alle jaargetijden is er op de begraafplaats wat moois en bijzonders te beleven, zeker ook omdat de biotopen zeer divers zijn. (dat geldt ook voor het gebied van de voormalige Stadskweektuin met de ruïne van Huis ter Kleef). Met de uitbreiding van de begraafplaats aan de noordzijde werd het Spaanse Vaartje op natuurlijke wijze in de landschappelijke uitbreiding (een ontwerp van L.P. Zocher) opgenomen met een brug als verbindende schakel. De Haarlemse stadsarchitect Jaques Leijh leverde daarvoor een ontwerp van deels gietijzer en deels getrokken ijzer. Het brugdek is ‘op zeeg’, dat wil zeggen dat de brug in het midden hoger is en naar beide kanten licht afloopt. De brugleuningen zijn vervaardigd van gietijzer.  Ze zijn gegoten in de vorm van boomstammen met aangegoten vertakkingen, karbeels, flenzen en randen. De leuningen hebben elk negen stijltjes met daartussen kruisschoren, eveneens van gietijzer en inde vorm van boomstammetjes. Het zijn deze onderdelen die de brug het aparte en romantische karakter geven en zo passend maken in deze bijzondere omgeving. De brug heeft geruime tijd geen naam gehad. De commissie Naamgeving heeft voor de brug een mooie naam bedacht: ‘De Rusticabrug’. Zowel de brug als de begraafplaats zijn aangewezen als Rijksmonument.